Over financiële plannen, vier laptops en het vasthouden aan wat klopt
April 2025. Als je met anderen gaat samenwerken, begint het echte werk pas. We legden plannen naast elkaar, keken waar ze elkaar raakten en waar we mochten schaven, verbinden en weven. Dat kostte tijd. En overleg. En nog meer overleg.
We zaten uren aan tafel met vier laptops, pennen, paperassen en koffie. De lunchpauzes werden net zo belangrijk als de spreadsheets, een goed gesprek, een lach en weer opladen. Want we gingen niet alleen bouwen, we leerden ook elkaar echt kennen.
We werkten toe naar een gezamenlijke presentatie, compleet met een professioneel vormgegeven boek waarin onze missie, doelgroepen en, niet onbelangrijk, de financiële onderbouwing helder stonden samengevat.
Op de dag van de presentatie wilden we meer laten zien dan alleen de inhoud. We wilden vooral ook ons enthousiasme voelbaar maken, en de energie die loskomt als wij vieren samenwerken. Dus namen we, hoe kan het ook anders, een beetje herberg mee: koffie, thee, cake en een gemoedelijke sfeer.
De presentatie verliep goed. We waren tevreden, het voelde goed. En toen begon het wachten. Lang wachten op een definitieve keuze van de eigenaren. Er bleken veel partijen betrokken te zijn, met meerdere belangen.
In deze periode doen we er alles aan om “in top of mind” te blijven. We praten met betrokkenen daar waar mogelijk en zorgen ervoor daarmee dat we zichtbaar blijven. Dat maakt dat we enthousiast blijven want met wie we ook praten: ons idee wordt omarmt. Mensen reageren echt enthousiast.
Ons richten op een andere locatie lukt nog niet, dat voelt nog te vroeg. Het voelt zo goed: de plek, de samenwerking, het verhaal. Ons hart zit nog op deze optie.
En we kunnen al iets anders doen: gewoon beginnen! Activiteiten organiseren, een website bouwen, een pop-upherberg tot leven brengen.
Want één ding is inmiddels duidelijk: onze droom kende een vliegende start, maar vraagt ook o tijd, geduld en vertrouwen.
